* عاقبت روابط نامشروع در کلام رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم
اسلام برای سالم سازی جامعه و تعالی و رشد انسان ها ، توجه و اهتمام ویژه ای به موضوع محرم و نامحرم نشان داده است. رسول اکرم طبق ایات قرآن و بر اساس فطرت انسانی، آن را طرح ریزی کرده و بر زنان مسلمان ضروری دانست که در برابر مردان بیگانه خود را بپوشانند. حریم امن برای هر بانوی خداشناس و حقیقت طلب می تواند او را در رسیدن به اهداف والای انسانی و کمال مطلوب به نحو شایسته ای یاری کند .
متأسفانه کم نیست منظره هایی که امروزه در کوچه و خیابان و پارک های شهر شاهد هستیم که دختران و پسران جوان بدون توجه به مسائل دینی واجتماعی بدون هیچ حریم و محدوده و مرزی در کنار هم قرار گرفته و خود را مقید به هیچ اصولی نمی کنند .
* مکانی که حضور شیطان حتمی است !
حضرت محمد صلی الله علیه واله وسلم فرمود: از خلوت کردن با زنان بپرهیزید، قسم به آن خدایی که جانم در دست اوست مردی با زنی خلوت نمی کند. مگر اینکه شیطان (برای وسوسه و به گناه انداختن آن دو) وارد می شود. اگر خوکی آلوده به کثافت و لجن باشد و به انسان برخورد کند بهتر است از آنکه شانه زن بیگانه ای با مرد نامحرم برخورد کند .
پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم) فرمود :شیطان به حضرت موسی (ع) گفت: ای موسی! با زنی که به تو محرم و یا حلال نیست خلوت مکن (تنها مباش) ، به خاطر آنکه هیچ مردی با زن نامحرمی خلوت نمی کند، مگر این که من همراه آن دو هستم. (و خودم شخصا آن دو را برای گناه و رابطه نامشروع تحریک و وسوسه می کنم.)1
حقایقی درمورد فیس بوک
این تحقیق فقط راجع به فیسبوک انجام شده و در رابطه با توئیتر یا دیگر سرویس ها مطلبی تهیه نشده است. طبق مقرراتی که حین ثبت نام در فیس بوک پذیرفته اید، "فیس بوک مالک تمامی اطلاعاتی است که در اختیار آن می گذارید" و از این رو می تواند هرگونه که صلاح می بیند، از آنها استفاده کند. برای مثال فیس بوک می تواند اطلاعات شما را به سازمان های مختلف بفروشد، عکس های شما را منتشر کند یا ایده های تجاری تان را استفاده کند و این کار از نظر قانونی هیچ منعی ندارد.
این امر ممکن است هم اکنون برای شما بی اهمیت جلوه کند، ولی ارزش این اطلاعات را در بیست سال آینده در نظر بگیرید؛ زمانی که موقعیتی مهم از نظر سیاسی،اجتماعی، اقتصادی دارید و یک جمله یا عکس از شما در جوانی می تواند اعتبار شما را از بین ببرد. یا به زمانی فکر کنید که در یک معامله سیاسی، که معمولا مردم در آن ضرر می بینند، اکانت های کاربران مخالف یک دولت به آن دولت فروخته شود.
Application
یا اپ، نرم افزارهای جانبی فیس بوک هستند. همانطور که حتما دیده اید، قبل از استفاده از یکی از این اپ ها، فیس بوک به شما هشدار می دهد که این اپ اجازه دسترسی به اطلاعاتی از پروفایل شما را دارد. برای مثال، شما موافقت می کنید که یک اپ بتواند به تمامی دیوار شما یا عکس های شما دسترسی داشته باشد.
این اجازه دسترسی، صد در صد به معنای دزدیده شدن اطلاعات نیست، ولی به این نکته باید توجه کنید که تیم فیس بوک نظارتی بر نحوه عملکرد این اپ ها ندارد؛ یعنی یک اپ می تواند اطلاعاتی که به آن دسترسی دارد را بدزدد و مورد سوء استفاده قرار دهد و تنها در صورتی که این موضوع تشخیص داده شده یا گزارش شود، فیس بوک جلوی آن اپ را میگیرد.
نظیر این اتفاق قبلا نیز افتاده و چه بسا هم اکنون نیز در حال رخ دادن است و کسی متوجه آن نیست یا به خاطر حفظ اعتبار فیس بوک از انتشار خبر آن جلوگیری شده است.
برای روشن تر شدن قضیه، یک مثال را بررسی می کنیم:
من به عنوان یک فرد آشنا با برنامه نویسی، می توانم به سادگی یک اپ درست کنم که شامل یک کوییز است. در کنار این کوییز، این قابلیت را قرار می دهم که تمامی استتوس ها و لینک های شما در دیتابیس دیگری در اینترنت کپی شود. با استفاده از این اپ، بدون متوجه شدن شما، تمامی این اطلاعات در اختیار من قرار خواهد گرفت و می توانم از آنها در جهت به خطر انداختن سلامت یا اعتبار شما استفاده کنم.
درآمد فیس بوک
بیشتر درآمد فیس بوک از تبلیغات است. در سمت راست هر صفحه شاهد تبلیغاتی هستیم که فیس بوک به ازای هر کلیک بر روی آنها، هزینه ای از سفارش دهنده تبلیغ دریافت میکند. این هزینه، بر اساس مخاطبان متفاوت است. برای مثال، اگر مخاطبان تبلیغ از ایالات متحده آمریکا و بالای 18 سال سن داشته باشند، هر کلیک روی تبلیغ 1.45 دلار هزینه خواهد داشت! کافیست روی یکی از همین تبلیغ های سمت راست کلیک کنید تا 1-2 دلار از جیب صاحب تبلیغ بکاهید و به حساب فیس بوک بریزید.
شرایط سرویس دهی
(Terms of Service) البته که هیچ کدام از ما حوصله خواندن 20-30 صفحه شرایط استفاده از فیس بوک یا هر نرم افزار دیگر را نداریم و با زدن دکمه (I Agree) از آن رد می شویم، ولی توجه داشته باشید که تمام سوءاستفاده هایی که در دو قسمت قبل ذکر شد از طرف فیس بوک قانونی بوده، زیرا هرکدام از آنها دقیقا در سند شرایط سرویس دهی آمده و شما آن را پذیرفته اید؛ همانند یک قرارداد.
اختلال اعتیاد به فیس بوک ( Facebook Addiction Disorder)
بله، مثل همین اصطلاح در بین روانشناسان رواج پیدا کرده است. بدیهی است که با استفاده بیشتر از فیس بوک، از کیفیت روابط اجتماعی واقعی و همچنین میزان تمرکز روی فعالیت های ذهنی (درس، کار و…) می کاهید.
ماندگاری اطلاعات در فیس بوک
از اطلاعات فیس بوک یک آپ گرفته می شود که با پاک کردن اطلاعات خود از فیس بوک، این اطلاعات در حقیقت از بین نرفته و در بک آپ ها موجود هستند.
البته از طرف فیس بوک ذکر شده است که سعی می شود اطلاعات پاک شود و پس از مدتی بک آپ ها نیز پاک شوند.
عدم امنیت قطعی اطلاعات
در نهایت اگر اطلاعات شما از سوی فیس بوک به کسی فروخته نشد، از آپ های فیس بوک نیز در امان ماندید و… بدانید که همیشه احتمال هک شدن شما یا فیس بوک وجود دارد. به عنوان مثال در سال 2010، دولت چین برای مشاهده نامه های جیمیل برخی مخالفین و فعالین حقوق بشر آن کشور، سیستم های گوگل را هک کرد.
هک وب سایت گاکر(Gawker)
در این سایت پسورد 1.4 میلیون کاربر لو رفت. هک کردن اکانت یک شخص خاص نیز در صورت دسترسی به شبکه کابلی یا بیسیم مورد استفاده (شبکه دانشگاه، مودم ای.دی.اس.ال و…) حتی نیاز به دانش فنی ندارد و با استفاده از نرم افزارهایی ساده قابل انجام است.
نتیجه:
با وجود این مقدار از تهدیدات در دنیای مجازی، عقل سلیم حکم می کند عاقلانه در این راه قدم برداریم و صرف داشتن تنظیمات پرایوسی، دنیای مجازی را امن تلقی نکنیم و از اشتراک گذاری مطالبی که ممکن است در آینده علیه ما استفاده شوند برحذر باشیم. هم اکنون برخی مدارس و کمپانی های خارج از کشور، اطلاعات پروفایل فیس بوک را برای گزینش مورد استفاده قرار می دهند؛ بسیاری از دولت ها از اطلاعات فیس بوک به عنوان مدرک در دادگاه استفاده می کنند.
مهم تر از همه، کسی از اهمیت اطلاعات به ظاهر بی ارزش پروفایل شما در بیست سال آینده خبر ندارد.
البته فیسبوک می تواند ترم های ارائه شده را تغییر دهد، حالا چه کسی می تواند ثابت کند که آن موقع که ثبت نام کرده، ترم ها چیز دیگری بوده است…
نکته: این متن از سوی یکی از کاربران داخلی فیس بوک تهیه شده است و از آنجایی که استفاده بدون ذکر منبع را مجاز دانسته، آن را منتشر میکنیم و از دوستان عزیز تقاضا داریم که این مطلب را در فضای مجازی و حقیقی بیان کنند و از ثواب این کار بهره مند گردند.
التماس دعا
تا انقلاب مهدی، خمینی هست
فکر کنم سومین سال دوره دبستان بود، که قرار شد ما را ببرند جماران تا امام را ببینیم. خدایی باورمان نمی شد. نه من، و نه هیچ کدام دیگر از بچه های شهدا. آمدم خانه و به مادرم گفتم: مژده بده! می خواهند ما را ببرند امام را در جماران از نزدیک، نزدیک نزدیک ببینیم. هم الان که یاد آن روز افتاده ام، بغض کرده ام. آخر امام خمینی، همه عشق مان بود و در همان عالم بچگی وقتی که در تلویزیون می دیدیمش، از همان جا بوسش می کردیم.
من چه بگویم و چه دارم می گویم که "ولایت فقیه" همه وصیت نامه پدران مان بود. سن مان خیلی به سیاست قد نمی داد، اما امام که از چیزهایی ناراحت می شد، می فهمیدیم. وقتی هم که خوشحال بود، می فهمیدیم. دل ما راه داشت به دل امام.
وقتی که می دیدیمش، خیلی زود می فهمیدیم که پیر جماران، الان خوشحال است یا نه. همین که می فهمیدیم قلب نازنینش درد می کند، قلب مان درد می گرفت و وقتی در سخنرانی هایش حال آمریکا و اسرائیل را می گرفت، عشق می کردیم و وقتی به دشمن کنایه می زد، می خندیدیم. تپش قلب ما، دست خودمان نبود؛ دست امام بود.
وقتی که برایمان دست تکان می داد به عالم و آدم به همه دنیا پز می دادیم. پس ما که تاب کوچکترین ناراحتی امام را نداشتیم، ببین چه کشیدیم وقتی مدیر مدرسه گفت: «دیدار افتاده به هفته بعد. ظاهرا حال امام خیلی خوب نیست.» یک هفته شد ? هفته، شد ? هفته، شد یک ماه، اما دیدار امام دست نداد، تا که روح خدا رفت پیش خدا.
اماما! ما قرار بود تو را در جماران از نزدیک، نزدیک نزدیک ببینیم یا مصلی، از راه دور؟! تو قرار بود برای ما دست تکان بدهی، یا ما برای تو؟! تو قرار بود برای ما سخنرانی کنی یا ما برایت دکلمه بخوانیم؟!…
اماما! چه نقشه ها که نریخته بودم برای دیدار تو در جماران از نزدیک. نزدیک نزدیک. بنا داشتم چفیه "بابا اکبر" را بیاورم و برایت از همان پایین حسینیه، بیاندازم بالا و دل توی دلم نباشد که آیا می رسد به دستان تو یا نه. برنامه ریخته بودم که از همه زودتر بیایم و بنشینم آن جلوی جلو و همین که تو را ببینم گریه کنم و داد بزنم و فریاد بزنم که گروح منی خمینی، بت شکنی خمینی"، اما تو رفتی و… "رفتی و صبر و قرار مرا بردی" و آرزو به دل ماندم که یک بار از نزدیک، نزدیک نزدیک بگویم: «روح منی خمینی، بت شکنی خمینی.»
اماما! چندی بعد از اربعین تو، ما را بالاخره مدرسه آورد جماران. جایت خالی بود در حسینیه. نبودی که برای ما دست تکان بدهی. نبودی که چفیه پدران شهیدمان را از اینکه هست، مقدس تر کنی، اما یادگارت "حاج احمد" نشست و برای ما کلی از تو تعریف کرد، حتی بدتر از خود ما زد زیر گریه، آنجا که گفت: «امام وقتی خانواده شهدا را می دید، وقتی همین شماها را می دید، خیلی قلب شان آرام می شد.»
***
اماما! هنوز اولین سالگردت از راه نرسیده بود، که ما را بردند دیدار جانشین تو. آنجا مادر شهیدی به نمایندگی از جمع خطاب به "آقا" گفت: «بعد از ارتحال امام، تنها خبری که خوشحال مان کرد، این بود؛ شما شده ای رهبر!»… و بعد ادامه داد: «برای ما، شما همان خمینی هستید، این را بدانید.»
***
اماما! حالا ما هر وقت دل مان برای تو تنگ می شود، نگاه می کنیم به خامنه ای و قشنگ تو را می بینیم. از نزدیک؛ نزدیک نزدیک. ما پشتیبان ولایت فقیه هستیم؛ قول می دهیم این مملکت آسیبی نبیند. قول می دهیم ملت خوبی باشیم برای خامنه ای.
اماما! دلت آرام تر باشد، روحت شادتر و ضمیرت امیدوارتر و نسل دشمن ولایت فقیه، ابتر که تا انقلاب مهدی، وقتی خامنه ای هست، یعنی تو هستی!
منبع:قطعه 26
پدران و مادران بخوانند !
راه هایی برای حفاظت از کودکان در اینترنت
پلیس بریتانیا و فرانسه هنوز در جستجوی شیوان پنینگتون و توبی استادبیکر هستند.
پیتر میسون، از اداره پلیس شهر منچستر که تحقیقات درباره این جفت را به عهده دارد گفته است که آنها ممکن است به فرانسه و از آنجا به سایر کشورها گریخته باشند.
شیوان پنینگتون، از روز شنبه از خانه پدر و مادری خود در وایگان ناپدید شد. والدین وی متوجه شدند او با یک ساک و گذرنامه خانه را ترک کرده است.
آنها همچنین دریافتند که وی قبلا از طریق ای میل با شخصی به نام توبی استادبیکر در تماس بوده است.
شری، از بستگان شیوان، گفته است که شیوان به آقای استادبیکر گفته بود که او یک دختر 19 ساله است و در کالج تحصیل می کند.
توبی استادبیکر که بخشی از خدمت خود را در افغانستان گذرانده است، اخیرا در آمریکا به جرم آزار جنسی یک دختر نوجوان دستگیر شده بود اما دادگاه او را محکوم نکرد.
در پی این حادثه و حوادث مشابه دیگری که گاه حتی به قتل دختران نوجوان می انجامد، راه های حفاظت از کودکان در اینترنت را ارائه می کنیم .
نخستین اقدام پدر و مادر چه باید باشد؟
نمی توان از بچه ها خواست وارد اینترنت نشوند. نوجوانان از جمله کاربران اصلی اینترنت هستند و علاقه زیادی دارند از طریق "چت روم" در اینترنت با دیگران مکالمه کنند.
به جای ممانعت از استفاده از اینترنت، با فرزندان خود درباره آنچه در اینترنت انجام می دهند صحبت کنید. آنها را تشویق کنید به هنگام گشت و گذار در اینترنت، پدر و مادر، آموزگار یا سرپرست خود را در جریان بگذارند.
کارشناسان توصیه می کنند که رایانه ای که کودک از آن استفاده می کند باید در نشیمن گاه خانه، جایی که والدین و سرپرستان بر آن نظارت دارند قرار داده شود. این اقدام کودکان را تشویق می کند وقتی به مساله نگران کننده ای برخورد کردند بزرگ ترها را در جریان بگذارند.
همچنین استفاده از نرم افزارهایی که به والدین امکان می دهد محتویات اینترنت را کنترل کنند می تواند مفید باشد. با این حال برخی فیلترها پیش پا افتاده است و سایت های مفید را نیز مسدود می کند.
در مورد ای میل و پیوست های آن چه باید کرد؟
به هنگام باز کردن ای میل ها و پیوست های آنها احتیاط به خرج دهید مگر آنکه فرستنده را بشناسید. ای میل می تواند حاوی ویروسی باشد که می تواند کلیه اطلاعات و نرم افزارهای رایانه را نابود کند.
بسیاری از والدین بیش از پیش نگران پیام های نامناسبی هستند که به صندوق ای میل کودکان ارسال می شود. این پدیده ناشی از این واقعیت است که محصولات پورنوگرافی از جمله شایع ترین انواع ای میل های تبلیغاتی است.
یکی از راه های پرهیز از این دردسر، ایجاد دو آدرس ای میل برای کودکان است. یکی از آنها یک آدرس ای میل خصوصی است که برای ارسال پیام با آشنایان و دوستان کودک مورد استفاده قرار می گیرد و دیگری یک آدرس عمومی برای گشت و گذار در اینترنت و ثبت در وب سایت های مختلف. به این ترتیب ای میل های ناخواسته، وارد صندوق عمومی خواهد شد و والدین می توانند آن را کنترل کنند.
آیا همه "چت روم"ها برای کودکان خطرناک است؟
"چت روم"ها محلی عالی برای ملاقات و گفتگو با سایر کودکان در سراسر جهان است. اما کودک باید احتیاط زیادی به خرج دهد و هر بار پیش از ورود به آن از والدین خود اجازه بگیرد.
حتی اگر یک "چت روم" تنها مختص ورود کودکان باشد، درحال حاضر هیچ راهی برای جلوگیری از ورود بزرگسالان بدان وجود ندارد. ممکن است کسی برای اغفال کودک وارد آن شود.
کودک چه نوع اطلاعاتی را می تواند در اینترنت در اختیار دیگران بگذارد؟
کودکان هرگز نباید آدرس خانه، شماره تلفن یا نام مدرسه خود را در اختیار کسانی بگذارند که در اینترنت ملاقات می کنند، مگر آنکه به طور مشخص از پدر و مادر یا آموزگار اجازه داشته باشند.
همچنین نباید بدون اجازه پدر و مادر یا سرپرست، عکس خود، مشخصات کارت اعتباری یا اطلاعات بانکی خود را برای کسی ارسال کنند. همچنین کودک باید کلمات گذر (password) را کاملا مخفی نگاه دارد و حتی در اختیار نزدیک ترین دوست خود قرار ندهد.
کودکان نباید از نام خانوادگی یا حیوانات خانگی به عنوان کلمه گذر استفاده کنند چون حدس زدن آن آسان است. در عوض باید از ترکیبی از حروف و ارقام استفاده شود.
در مورد ملاقات شخصی با دوستان اینترنتی چه؟
هرگز به کودک اجازه ندهید بدون اجازه شما شخصا با کسی که در اینترنت آشنا شده است ملاقات کند. حتی در آن صورت نیز باید با یک بزرگسال همراه باشد و در اماکن عمومی ملاقات کند.
یادمان باشد کسانی که در اینترنت با کودکان تماس می گیرند همیشه همان کسانی نیستند که ادعا می کنند.
التماس دعا